بسم الله الرحمن الرحیم
باذن الله ^{(جل جلاله)} و اذن رسوله ^{(صلی الله علیه و آله)} و اذن مولانا امیرالمؤمنین ^{(علیه السلام)}
اعوذ بالله السمیع العلیم من همزات الشیاطین و اعوذ بالله من نفسی

   خیلی از محبین و شیعیان آقا امیرالمؤمنین، عید غدیر را بهانه می کنند تا مراسم ازدواجشان مقارن باشد با این شب یا روز .. تا برکت داشته باشد زندگیشان، چه نیت و فعل نیکویی ...
   از قضا (شما بخوانید غذا!) یکی از دوستان که سابقه خوب بودنش (در نظر داشتم بنویسم سابقه ایمان و بسیجی و ... گفتم ننویسم بهتر است .. همان سابفه خوب بهتر است) را همه می دانستیم این نیت و فعل را عملی کرد. ما (یعنی من و همسر محترمه) هم بنا به لطف این عزیز دعوت بودیم در جشن مذکور ... 
   با کلی امید و آرزو از زیر پونز شرقی نقشه تهران رفتیم به بالای پونز غربی تهران که بالاخره یک عروسی می رویم که در آن ذکر اهل بیت است و می توان از اول تا انتها نشست و لذت برد، لذتی حلال ... مخصوصا این عزیز که ولیمه عروسی اش خوردن دارد!! اول که وارد شدم احساس کردم اشتباه آمدم ... کمی چشم دواندم دیگر دوستم را دیدم ... بگذریم ...!
   خلاصه اینکه ...  از آن مبلغی که قرار بود به عنوان هدیه عروسی تقدیم ماه داماد، ژنرال دو گل نمایم، 10.000 تومان کسر نموده و شام را در معیت بانو به رستورانی رفته و به ذکر امیرالمومنین پرداختیم ... !!!!!!!!!
   آری ... این بود قصه محبین اهل بیت!! این است غربت مولایمان که می خوانیم دعای سلامتیش را و صد البته دعا برای تعجیل فرجش را!! این است قصه الگو شدن برای جوانان!! این است ... این است ادعا!! این است ...!!
   باز هم بگذریم؟
   براستی این قصه ها را تا کی باید شاهد باشیم؟ ... این فعل را اگر شخص دیگری انجام می داد که آرم امیرالمومنین نداشت، خوب .. مهم نبود .. که القصه همان شب، در همسایگی ما، مراسم جشنی بود همراه با حرکات موزون!!!! که وقتی آنجا (مراسم دوست خوبمان) چنین باشد نمیتوان بر ایشان (دیگر دوستمان) خرده گرفت و ما نگرفتیم!!  

   یاد جمله ای دبیر فیزیک دبیرستانمان به یادگار پایین تخته نوشت افتادم که:  "الهی عاقبت محمود گردان". 

و من الله التوفیق
مدد ز غیر تو ننگ است یا علی مددی