رهاورد ولایت و امامت حراست از باغچه (2)

هو الجمیل

ای کسانی که برای شما کتاب آسمانی فرستاده شد، ایمان بیاورید به قرآنی که فرو فرستادیم (برای پیامبر اسلام) که مصدق تورات و انجیل شماست ، پیش از آنکه برویتان از اثر ضلالت خط محو و خذلان کشیم یا گونه‏ها را واژگون کنیم یا آنکه بر شما بمانند اصحاب سبت لعنت و عذاب فرستیم و بترسید که قضای خدا البته واقع شدنی است.

(نساء - 47)

**

دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی  *  کز عکس روی او شــب هجران سرآمدی

تعبــــــــیر رفت یار سفر کرده می رسد  *  ای کاج هر چـــــه زودتــــر از در درآمدی

خامان ره نرفتــه چه دانــند ذوق عشق  *  دریــــا دلــــی بجــوی دلیـــری سر آمدی

(حافظ)

**

در قسمت قبل گفتیم که پیامبر(ص) باغچه بان است که ایجاد باغچه کرده‏اند ولی با شرایط خوب محیطی زمینه رشد برای علفهای هرز هم محیا شده است و آنها عدالت را زیر پا گذارده‏اند و نمیگذارند آب و خاک و نور مناسب به گیاهان برسد ... اینجا وظیفه باغچه بان (وصی باغچه بان اصلی) کندن این آفتهاست طوری که به گلها  صدمه نرسد.

در زیارت حضرت زهرا(س) داریم :«نحن لک اولیاء مصدقون و لکل ما اتی به ابوک» یعنی : ای فاطمه! ما هر چیزی که پدرت آورده «واتی به وصیه» و هر چه که وصی پدرت آورده (امیر المومنین به واسطه وصایت آورده) تسلیم هستیم.

آنچه را که پیامبر(ص) آورده مشخص است ؛ قرآن ،حال علی چه آورده است ؟ نکند شیعه معفقد است که به علی هم وحی میشود و او نیز کتابی دارد آسمانی؟!!! پس آورده وصایت و ولایت چیست؟

از اونجا که :

خوشتر آن باشد که سر دلبران * گفته آید در حدیث دیگران

لذا اکثر چیزایی که مینویسیم از حدیث دیگران (اهل جماعت) هست.

پیامبر(ص) فرمودند : بعد از من یک نفر از شما برای تـأویل قرآن میجنگد همانطور که من برای تنزیل آن جنگیدم. با همان قداست ...(اینجا ابوبکر برای خود نوشابه باز کرد ...)ابوبکر گفت یا پیامبر ! آیا آن فرد من هستم ... ؟ پیامبر فرمود خیر . عمر هم  برخواست و گفت : یا پیغمبر آن شخص من نیستم ؟ پیامبر باز هم فرمود خیر ولی او کسی است که اکنون کفشها را وصله میزند (لازم به یادآوری است که رسول اکرم کفشهای خود را به امیر المؤمنین داده‏ بودند برای ترمیم)

این حدیث در صحیح ابن حبان(سیستانی) / ج15 و مسند احمد حنبل و مستدرک حاکم نیشابوری و تاریخ مدینه و دمشق ابن عساکر شافعی و هلیة الاولیاء ابو نعیم اصفهانی و خصائص و تهذیب الکمال آمده ... و میتوان گفت تمامی حفاظ بزرگ اهل سنت و بسیاری از نقادان مثل ذهبی و هیثمی آن را جزء احادیث صحیح دانسته‏اند.

پیامبر (ص) در روایتی دیگر میفرمایند : این جنگ آنقدر سخت است که درکش برای مردم مشکل است زیرا این فرد با مردم به ظاهر مسلمان میجنگد و مردم به او خرده میگیرند و با او دشمنی میکنند همانطور که موسی(ص) با خضر(ص) مخالفت کرد ولی بدانید که تمام اینها مرضی رضای خداست ...

نکته کوچولو : تنزیل به این معنا نیست که قرآن در عرش بوده و خداوند باری تعالی آن را فرستاده پایین بلکه به معنی ابعاد مادی گرفتن کلام حضرت دوست است ... اینکه میتوانیم قرآن را بخوانیم و ببینیم و بشنویم و ... اما تأویل یعنی بیان کردن مقصود ، دادن نتیجه ...

حالا

این سه آفت چه هست؟

قاسطین ... مارقین ... ناکثین ...

پیامبر بسیاری از صحابه را امر به جنگیدن با این سه آفت فرموده بودند ...

ابوایوبانصاری در زمان خلافت عمر ،ابو سعید خدری ،عبد الله بن مسعود ، عمار ، ابن ثعلبه و ... که عده‏ای یادشون رفت  مثل باقی صحبتهای پیامبر(ص).  شیخ طوسی در کتاب خود آورده : علی ضمن اینکه میگفت ؛ پیامبر خود مرا امر به قتال با این سه گروه کرده‏اند ، اگر به گروه چهارم هم اشاره میفرمودند با آنها هم میجنگیدم.

پیامبر در تفسیر آیاتی که به داستان بنی اسرائیل و ماجراهای حضرت موسی(ص) اشاره دارد میفرماید : هر داستانی که در بنی اسرائیل اتفاق افتاده در امت من هم اتفاق خواهد افتاد . حالا میخوایم از داستانی که در سوره کهف در مورد ملاقات حضرت موسی(ع) و حضرت خضر(ع) آمده ربطش بدیم به این سه آفت.

 هممون این داستان رو میدونیم : در این داستان داریم بعد از اینکه حضرت موسی(ع) قومش رو از مصر بیرون برد و به اونها تعالیم دینی رو یاد داد مأمور شد تا همراه با جوانمردی انقلابی که در اکثر تواریخ نام یوشع ابن نون ( وصی حضرت موسی(ع))ذکر شده جهت تعلیم از شخصی عالمتر از خودش راهی بشه و نشانه اینکه ماهی همراه اونها که مرده هست در آن مکان زنده میشود (مسئله حیات بخشی است ، حیات دوباره بخشیدن به جامعه مرده اسلامی) ... حضرت خضر(ع) رو پیدا کردند و به شرط اینکه اعتراضی به کارهای خضر نکند همراه شدند ...

سه مسئله اتفاق می‏افتد که با اعتراض‏هایی از جناب موسی(ع) روبرو میشود زیرا در منطق رسالت وی این کارها حرام است ولی جناب خضر در باب تأویل این کارها را کرده‏اند نه در باب تنزیل و در اعتراض سوم راهشان جدا میشود:

اول ؛ سوراخ کردن کشتی مردم مستضف

دوم ؛ کشتن پسر نوجوانی زیباروی و با ظاهری مؤمن

سوم ؛ بنا نهادن دیواری جهت پنهان کردن گنج یتیمانی صغیر

درمورد مسئله اول (سوراخ کردن کشتی = حفظ از قاسطین) ؛ فلسفه این است که آن کشتی از آن مردم بی پول بود که سلطان را هم قبول نداشتند و سلطان کشتیهای سالم را مصادره میکرد (قاسطین). قاسطین کسانی‏اند که به اندازه سطح یک کشتی برای گردهی استقلال قائل نیستند «انرژی هسته‏ای حق مسلم ماست»

درمورد مسئله دوم (کشتن پسر نوجوان = از بین بردن مارقین) ؛ فلسفه این است که والدین این پسر مومن بودند ولی پسر بر خلاف ظاهر زیبا و مومن و مظلوم و محجوب ،ظالم و فسادکار بوده است درست مثل خوارج در نهروان که پیشانی های آنها از شدت سجدا های طولانی متورم شده بود و شبها تا صبح عبادت میکردند و روزها روزه میگرفتند و در روایتی که خصوصا در صحیح بخاری هست اینکه پیامبر فرمود قرائت قرآنشان از لبانشان تجاوز نخواهد کرد. مارقین کسانی هستند که از اسلام در گذشته و آن را بنا به تفسیر خود انجام میدهند.

در مورد مسئله سوم (دیوار کشیدن روی گنج صغار یتیم = حفظ از ناکثین) ؛ فلسفه این است که گنج را از دست که پنهان میکنند ؟ از دست غارتگران ... غارتگران کیانند ؟ طلحه و زبیر ... اینان چه سابقه‏ای دارند ؟ بزرگان اسلام ... صحابی کبار ... پیروزمندان صحنه نبرد  ... و شکست خوردگان در بازار ...

در سیره ابن هشام (یکی از قدیمی ترین و معتبر ترین سیره های اهل جماعت) در جلد اول آمده :

بعد بعد از ایمان آوردن علی و پس از گذشت مدتی زید ایمان آورد ،بعد از مدتی ابوبکر ایمان آورد و با اشاره ابوبکر باند ابوبکر هم ایمان می‏آورد . اعضای این باند چه کسانی هستند ؟ عثمان بن عفان ، زبیر بن عوام ، عبد الرحمن بن عوف ، سعد بن ابی وقاص ، طلحة بن عبید الله و عمر (اصل کاری بعد از ابوبکر) هم بعدا به این گروه می‏پیوندد ؛ که تمامی این گروه با سیاست های علی و شخص علی مخالف هستند. و هر کدام که زنده بودند به نوعی جلوی حکومت علی را گرفتند . اول ابوبکر ، بعدا عمر و بعدا شورا ؛ شورا چه کسانی هستند : همین پنج نفر یعنی این پنج نفر از نظر جایگاه طبقاتی ، اظرافی ، صنفی ، و هویت سیاسی اجتماعی اقتصادی اینقدر با هم مؤانست دارند که در دوره جاهلیت با اشاره ابوبکر همه ایمان می‏آورند و تا پایان هم هستند و در زمان حکومت امیرالمؤمنین (اصلا قرار نبود حکومت دست مولا بیافتد ولی با اشتباه عثمان این اتفاق افتاد) فقط طلحه و زبیر هستند و بقیه مرده‏اند.

یعنی امیر المؤمنین جنگید تا گنجینه اسلام ناب محمدی از دست غارتگران حفظ شود.

آنقدر طلحه و زبیر جایگاه ویژا‏ای داشتند که شخصیتی مثل ابن ثابت (ذو الشهادتین ،کسی که اینقدر معتبر بود که پیامبر(ص) شهادت او را جای دو نفر حساب کرد ) در جنگ با این دو تن در جبهه امیرالمؤمنین هست ولی دست به شمشیر نمیبرد و به مولا میگوید من میدانم حق با شماست ولی آن طرف میدان طلحه و زبیر هستند ... چه کنم ؟!!! که مولا در جواب وی میفرمایند امر برایت مشتبه نشود ... «ان الحق لا یعرف بالرجال» ... دکتر طه حسین میگوید : در کلام بشری سخنی بلندمرتبه‏تر از کلام علی در اینجا گفته نشده است که : حق با چهره‏ها  شناخته نمیشود . تو خود را بشناس ،آدمش را پیدا خواهی کرد . یعنی معیار داشته باش.

نتیجه اینکه رهاورد نبوت ، باغچه‏ای است برای رشد استعدادها (زمینه) و رهاورد ولایت و امامت پرورش این استعدادها است (اجرا). و هر دو مرپی رضای خداست. 

(حاج آقا)

الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین و الائمة (علیهم السلام)

من کنت مولاه  فعلی مولا ، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه والنصر من نصره والخذل من خذله

***

و من الله التوفیق

یا علی مدد